-
hadis
۱۴۰۳/۱۲/۱۴
۱۰ دقیقه
در عصر دیجیتال، فناوریهای نوظهور به سرعت در حال تغییر شیوههای سنتی انجام امور هستند. یکی از این فناوریهای تحولآفرین، دفتر کل توزیعشده (Distributed Ledger Technology) یا به اختصار DLT است. DLT بهعنوان یکی از پایههای اصلی فناوری بلاکچین شناخته میشود و پتانسیل بالایی برای تغییر صنایع مختلف از جمله مالی، زنجیره تأمین، سلامت و حتی حکومتداری دارد. در این مقاله ارزکت، به بررسی مفهوم دفتر کل توزیعشده (DLT)، انواع آن، مزایا، چالشها و کاربردهای آن در صنایع مختلف خواهیم پرداخت.
دفتر کل توزیعشده (DLT) یک پایگاه داده دیجیتالی است که در چندین مکان یا بین چندین شرکتکننده به صورت غیرمتمرکز توزیع شده است. برخلاف پایگاههای داده سنتی که در یک مکان متمرکز ذخیره میشوند، DLT بهگونهای طراحی شده است که هر شرکتکننده در شبکه یک کپی از دفتر کل را داشته باشد و تغییرات در دفتر کل بهصورت همزمان در تمامی نسخهها اعمال شود. این ویژگی باعث افزایش شفافیت، امنیت و قابلیت اطمینان سیستم میشود.

ایده دفتر کل توزیعشده ریشه در تحقیقات اولیه در زمینه رمزنگاری و سیستمهای توزیعشده دارد. با این حال، ظهور بیتکوین در سال ۲۰۰۹ توسط ساتوشی ناکاموتو به عنوان اولین کاربرد عملی از DLT، توجه جهانی را به این فناوری جلب کرد. بیتکوین از یک دفتر کل توزیعشده به نام بلاکچین استفاده میکند تا تراکنشهای مالی را بهصورت غیرمتمرکز و امن ثبت کند. پس از بیتکوین، فناوریهای دیگری مانند اتریوم، هایپرلجر و ریپل نیز توسعه یافتند که هر کدام ویژگیهای منحصربهفردی را به DLT اضافه کردند.
دفتر کل توزیعشده در انواع مختلفی وجود دارد که هر کدام برای کاربردهای خاصی طراحی شدهاند. برخی از مهمترین انواع DLT عبارتند از:
بلاکچین شناختهشدهترین نوع DLT است. در این سیستم، دادهها در بلوکهایی ذخیره میشوند که بهصورت زنجیرهای به یکدیگر متصل هستند. هر بلوک حاوی یک اشارهگر به بلوک قبلی، یک برچسب زمانی و دادههای تراکنش است. بلاکچین به دو دسته عمومی (Public) و خصوصی (Private) تقسیم میشود. بلاکچین عمومی مانند بیتکوین و اتریوم برای همه قابل دسترسی است، در حالی که بلاکچین خصوصی تنها برای اعضای خاصی از شبکه قابل دسترسی است.
DAG یک ساختار دادهای است که در آن تراکنشها به جای این که در بلوکها ذخیره شوند، بهصورت گرافی به یکدیگر متصل میشوند. این ساختار امکان انجام تراکنشهای موازی را فراهم میکند و میتواند مقیاسپذیری سیستم را افزایش دهد. IOTA و Nano نمونههایی از پروژههایی هستند که از DAG استفاده میکنند.
هشگراف یک الگوریتم اجماع است که از ساختار گرافی برای رسیدن به توافق در شبکه استفاده میکند. این فناوری ادعا میکند که میتواند سرعت و کارایی بیشتری نسبت به بلاکچین ارائه دهد. هشگراف توسط شرکت Hedera Hashgraph توسعه یافته است.
Radix یک پروتکل DLT است که برای مقیاسپذیری بالا طراحی شده است. این پروتکل از یک ساختار دادهای به نام Tempo استفاده میکند که امکان انجام تراکنشهای موازی را فراهم میکند.
دفتر کل توزیعشده مزایای متعددی دارد که آن را به یک فناوری جذاب برای صنایع مختلف تبدیل کرده است. برخی از مهمترین مزایای DLT عبارتند از:
یکی از اصلیترین مزایای DLT، غیرمتمرکز بودن آن است. در سیستمهای متمرکز، یک نهاد مرکزی کنترل کامل را در دست دارد، اما در DLT، کنترل بین تمامی شرکتکنندگان شبکه توزیع شده است. این ویژگی باعث کاهش خطرات ناشی از خرابی یا فساد در نهاد مرکزی میشود.
در DLT، تمامی تراکنشها بهصورت شفاف در دفتر کل ثبت میشوند و همه شرکتکنندگان میتوانند به این اطلاعات دسترسی داشته باشند. این شفافیت باعث افزایش اعتماد بین شرکتکنندگان میشود.
DLT از الگوریتمهای رمزنگاری پیشرفته برای ایمنسازی دادهها استفاده میکند. تغییر دادهها در دفتر کل تقریباً غیرممکن است، زیرا هر تغییری نیاز به تأیید اکثریت شرکتکنندگان شبکه دارد.
با حذف واسطهها و خودکارسازی فرآیندها، DLT میتواند هزینههای عملیاتی را بهطور قابل توجهی کاهش دهد. به عنوان مثال، در صنعت مالی، DLT میتواند هزینههای مربوط به پردازش تراکنشها و تسویهحساب را کاهش دهد.
DLT امکان انجام تراکنشهای سریعتر و کارآمدتر را فراهم میکند. در سیستمهای سنتی، تراکنشها ممکن است روزها طول بکشد، اما در DLT، تراکنشها میتوانند در عرض چند ثانیه یا دقیقه انجام شوند.

با وجود مزایای متعدد، DLT با چالشهایی نیز روبرو است که باید برای پذیرش گستردهتر این فناوری برطرف شوند. برخی از مهمترین چالشهای دفتر کل توزیعشده عبارتند از:
یکی از بزرگترین چالشهای DLT، مقیاسپذیری است. با افزایش تعداد شرکتکنندگان و تراکنشها، ممکن است سرعت و کارایی سیستم کاهش یابد. پروژههای مختلف در حال کار بر روی راهحلهایی برای بهبود مقیاسپذیری هستند، اما این چالش هنوز به طور کامل برطرف نشده است.
برخی از الگوریتمهای اجماع، مانند Proof of Work (PoW) که در بیتکوین استفاده میشود، به مقدار زیادی انرژی نیاز دارند. این موضوع نگرانیهایی را در مورد تأثیرات زیستمحیطی DLT ایجاد کرده است.
دفتر کل توزیع شده (DLT) هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارد و قوانین و مقررات مربوط به آن هنوز به طور کامل تعریف نشدهاند. این عدم قطعیت میتواند مانعی برای پذیرش گستردهتر این فناوری باشد.
با وجود شفافیت بالا در DLT، حریم خصوصی کاربران میتواند به خطر بیفتد. در برخی از کاربردها، مانند سیستمهای مالی، حفظ حریم خصوصی کاربران بسیار مهم است و باید راهحلهایی برای این موضوع ارائه شود.
DLT کاربردهای گستردهای در صنایع مختلف دارد. برخی از مهمترین کاربردهای دفتر کل توزیعشده عبارتند از:
صنعت مالی یکی از اولین صنایعی بود که از DLT استفاده کرد. دفتر DLT میتواند برای پردازش تراکنشهای مالی، تسویه حساب، مدیریت هویت و حتی انتشار اوراق قرضه استفاده شود. پروژههایی مانند ریپل (Ripple) و استلار (Stellar) از DLT برای تسهیل پرداختهای بینالمللی استفاده میکنند.
در صنعت زنجیره تأمین، دفتر کل توزیع شده (DLT) میتواند برای ردیابی محصولات از تولید تا مصرف نهایی استفاده شود. این فناوری میتواند شفافیت را افزایش دهد و از تقلب و جعل محصولات جلوگیری کند. شرکتهایی مانند IBM از دفتر DLT برای بهبود مدیریت زنجیره تأمین استفاده میکنند.
در صنعت سلامت، DLT میتواند برای مدیریت سوابق پزشکی بیماران، ردیابی داروها و بهبود تحقیقات پزشکی استفاده شود. این فناوری میتواند امنیت و حریم خصوصی دادههای بیماران را افزایش دهد.
DLT میتواند برای بهبود شفافیت و کارایی در سیستمهای حکومتی استفاده شود. به عنوان مثال، دفتر کل توزیع شده میتواند برای مدیریت انتخابات، ثبت مالکیت زمین و بهبود خدمات عمومی استفاده شود.
در صنعت انرژی، DLT میتواند برای مدیریت شبکههای توزیع انرژی، تسهیل معاملات انرژی و بهبود کارایی سیستمهای انرژی استفاده شود. پروژههایی مانند Power Ledger از دفتر کل توزیع شده برای ایجاد بازارهای انرژی غیرمتمرکز استفاده میکنند.
با توجه به مزایای متعدد و کاربردهای گسترده، آینده DLT بسیار روشن به نظر میرسد. با این حال، برای پذیرش گستردهتر این فناوری، باید چالشهای موجود برطرف شوند. در آینده، انتظار میرود که دفتر کل توزیع شده (DLT) بهعنوان یک فناوری پایهای در بسیاری از صنایع مورد استفاده قرار گیرد و تحولات بزرگی را در شیوههای انجام امور ایجاد کند.

دفتر کل توزیعشده (DLT) یک فناوری نوظهور است که پتانسیل بالایی برای تغییر صنایع مختلف دارد. با ویژگیهایی مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت، امنیت و کاهش هزینهها، دفتر DLT میتواند به عنوان یک ابزار قدرتمند برای بهبود کارایی و اعتماد در سیستمهای مختلف مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، چالشهایی مانند مقیاسپذیری، مصرف انرژی و مسائل قانونی باید برطرف شوند تا این فناوری بتواند بهطور گستردهتری مورد پذیرش قرار گیرد. در آینده، این دفتر کل میتواند بهعنوان یکی از پایههای اصلی تحول دیجیتال در جهان شناخته شود.
1. دفتر کل توزیعشده (DLT) چیست و چگونه کار میکند؟
دفتر کل توزیعشده یک پایگاه داده دیجیتالی است که در چندین مکان یا بین چندین شرکتکننده به صورت غیرمتمرکز توزیع شده است. برخلاف پایگاههای داده سنتی که در یک مکان متمرکز ذخیره میشوند، DLT به گونهای طراحی شده است که هر شرکتکننده در شبکه یک کپی از دفتر کل را داشته باشد و تغییرات در دفتر کل به صورت همزمان در تمامی نسخهها اعمال شود. این سیستم از الگوریتمهای اجماع (Consensus Algorithms) مانند Proof of Work (PoW) یا Proof of Stake (PoS) استفاده میکند تا اطمینان حاصل شود که همه شرکتکنندگان در مورد وضعیت دفتر کل به توافق میرسند. این ویژگی باعث افزایش شفافیت، امنیت و قابلیت اطمینان سیستم میشود.
2. تفاوت بین بلاکچین و دفتر کل توزیعشده (DLT) چیست؟
بلاکچین یک نوع خاص از دفتر کل توزیعشده است، اما همه DLTها لزوماً بلاکچین نیستند. بلاکچین از ساختاری استفاده میکند که در آن دادهها در بلوکهایی ذخیره میشوند که به صورت زنجیرهای به یکدیگر متصل هستند. این ساختار برای ثبت تراکنشها در شبکههایی مانند بیتکوین و اتریوم استفاده میشود. در مقابل، دفتر کل یک مفهوم کلیتر است که شامل انواع مختلفی از سیستمهای توزیعشده میشود، مانند Directed Acyclic Graph (DAG) یا هشگراف (Hashgraph) در حالی که بلاکچین یک نوع خاص از DLT است، DLT میتواند ساختارهای دادهای متفاوتی داشته باشد که لزوماً مبتنی بر زنجیره بلوکها نیستند.
3. مزایای اصلی دفتر کل توزیعشده چیست؟