بیتکوین بهعنوان اولین و معروفترین ارز دیجیتال، از زمان پیدایش خود در سال ۲۰۰۹ تحولات زیادی را پشت سر گذاشته است. یکی از جنبههای مهم این تحولات، توسعه و بهبود آدرس بیت کوین است. آدرس بیت کوین بهعنوان شناسهای برای دریافت و ارسال بیتکوینها استفاده میشود و در طول سالها، انواع مختلفی از آدرسها ایجاد شدهاند تا نیازهای مختلف کاربران و شبکه را برآورده کنند. از اولین روزهای ایجاد بیتکوین تا به امروز، آدرس بیت کوین همواره در حال تغییر و تکامل بوده است تا امنیت، مقیاسپذیری و کارایی بیشتری را برای کاربران فراهم کند.
آدرس بیت کوین نه تنها برای تراکنشهای ساده، بلکه برای موارد پیچیدهتری همچون قراردادهای هوشمند نیز مورد استفاده قرار میگیرد. این تغییرات در ساختار آدرس بیت کوین، موجب افزایش انعطافپذیری و کارایی این شبکه شده است. در این مقاله از ارزکت، به بررسی سه نوع اصلی آدرس بیت کوین، یعنی آدرسهای لگسی (Legacy)، سگویت (SegWit) و تپروت (Taproot) میپردازیم. هر یک از این آدرسها با ویژگیها و مزایای خاص خود، نقشی مهم در بهبود عملکرد شبکه بیت کوین دارند و درک تفاوتهای آنها برای کاربران و توسعهدهندگان ضروری است.
آشنایی با تعریف و کاربرد آدرسهای لگسی (Legacy)
آدرسهای لگسی (Legacy) اولین نوع آدرس بیت کوین هستند که با پیدایش بیتکوین در سال ۲۰۰۹ معرفی شدند. این آدرسها به عنوان استاندارد اولیه برای دریافت و ارسال بیتکوین استفاده میشدند و هنوز هم توسط بسیاری از کیفپولها و صرافیها پشتیبانی میشوند. در ادامه به بررسی کامل آدرسهای لگسی بیتکوین، ساختار، مزایا، معایب، و نحوه استفاده از آنها میپردازیم.

معرفی آدرسهای لگسی
- تاریخچه: آدرسهای لگسی اولین نوع آدرسهای بیتکوین هستند که توسط ساتوشی ناکاموتو، خالق بیتکوین، معرفی شدند. این آدرسها بر اساس استاندارد Pay-to-PubKey-Hash (P2PKH)کار میکنند و با پیشوند “1” شروع میشوند.
- کاربرد: آدرسهای لگسی برای دریافت و ارسال بیت کوین استفاده میشوند. هر آدرس لگسی یک شناسه منحصر به فرد است که به کاربران اجازه میدهد بیت کوین را به کیفپول خود دریافت کنند.
بررسی ساختار آدرسهای لگسی
- فرمت: آدرسهای لگسی از فرمت Base58Check استفاده میکنند. این فرمت شامل حروف و اعداد است و از کاراکترهای مشابه مانند 0، O، I وl اجتناب میکند تا از اشتباهات انسانی جلوگیری شود.
- طول آدرس: آدرسهای لگسی معمولاً بین ۲۶ تا ۳۵ کاراکتر طول دارند و همیشه با پیشوند “1” شروع میشوند.
یک نمونه آدرس لگسی به صورت زیر است:
1A1zP1eP5QGefi2DMPTfTL5SLmv7DivfNa
اهداف آدرس لگسی
- آدرسهای لگسی (یا قدیمیترین آدرس بیت کوین) اولین نوع آدرسهای مورد استفاده در شبکه بیتکوین بودند. این آدرسها با پیشوند `1` شروع میشوند و از پروتکل اصلی بیت کوین پشتیبانی میکنند.
- هدف اصلی این آدرسها، ایجاد یک سیستم تراکنش غیرمتمرکز و امن بود که نیاز به واسطهها را از بین ببرد.
- این آدرسها پایهای برای توسعههای بعدی مانند سگویت و تپروت بودند.
مزایای آدرسهای لگسی
- سازگاری گسترده: آدرسهای لگسی توسط تمام کیفپولها و نرمافزارهای بیت کوین پشتیبانی میشوند. این سازگاری گسترده باعث میشود که کاربران به راحتی بتوانند از این آدرسها استفاده کنند.
- سادگی: آدرسهای لگسی ساده و مستقیم هستند و استفاده از آنها برای کاربران تازهکار آسان است.
- پذیرش گسترده: به دلیل قدمت، آدرسهای لگسی توسط اکثر صرافیها و خدمات بیت کوین پشتیبانی میشوند.
معایب آدرسهای لگسی
- کارمزد بالاتر: تراکنشهای لگسی به دلیل ساختار قدیمیتر، معمولاً کارمزد بیشتری نسبت به آدرسهای جدیدتر مانند سگویت و تپروت دارند.
- عدم پشتیبانی از ویژگیهای جدید: این آدرس بیت کوین از ویژگیهای پیشرفتهتر مانند سگویت و تپروت پشتیبانی نمیکنند. این محدودیت میتواند باعث شود که کاربران از مزایای این ویژگیها محروم بمانند.
نحوه ایجاد آدرس لگسی
با انجام مراحل زیر به آدرس کلسی بیت کوین دسترسی خواهید داشت:
· استفاده از کیفپولهای نرمافزاری
بسیاری از کیفپولهای نرمافزاری مانند Electrum، Bitcoin Core و دیگر کیفپولها به کاربران امکان ایجاد آدرسهای لگسی را میدهند. برای ایجاد آدرس لگسی، معمولاً مراحل زیر را دنبال کنید:
- کیفپول خود را باز کنید.
- به بخش دریافت (Receive) بروید.
- یک آدرس جدید ایجاد کنید. کیفپول به طور خودکار یک آدرس لگسی ایجاد میکند.
· استفاده از کیفپولهای سختافزاری
کیفپولهای سختافزاری مانند Ledger و Trezor نیز از این آدرس بیت کوین پشتیبانی میکنند. برای ایجاد آدرس لگسی با استفاده از کیفپول سختافزاری، مراحل زیر را دنبال کنید:
- کیفپول سختافزاری خود را به کامپیوتر متصل کنید.
- نرمافزار مربوط به کیفپول را باز کنید.
- به بخش دریافت (Receive) بروید.
- یک آدرس جدید ایجاد کنید. کیفپول به طور خودکار یک آدرس لگسی ایجاد میکند.
بررسی نحوه استفاده از آدرس لگسی
بعد از ایجاد آدرس گلسی باید با نحوه اسفاده از آن آشنا باشید. ارسال یا دریافت رمز ارز ز طریق این آدرس بهصورت زیر انجام میشود:
· دریافت بیتکوین
برای دریافت بیتکوین، آدرس خود را به شخص یا سرویسی که قصد ارسال بیتکوین به شما را دارد، ارائه دهید. این آدرس را میتوانید از کیفپول خود کپی کرده و برای فرستنده ارسال کنید.
· ارسال بیتکوین
برای ارسال بیتکوین، آدرس گیرنده را در کیفپول خود وارد کنید. سپس مقدار بیتکوین مورد نظر را انتخاب کرده و تراکنش را تأیید کنید.
اقدمات لازم برای تامین امنیت آدرسهای لگسی
- محافظت از کلید خصوصی: کلید خصوصی (Private Key) مربوط به آدرس بیت کوین شما باید به دقت محافظت شود. اگر کلید خصوصی به دست شخص دیگری بیفتد، آن شخص میتواند به بیتکوینهای شما دسترسی پیدا کند.
- استفاده از کیفپولهای امن: برای افزایش امنیت، توصیه میشود از کیفپولهای سختافزاری یا کیفپولهای نرمافزاری با امنیت بالا استفاده کنید.
ویژگیهای کلیدی آدریهای گلسی بیتکوین
- کارمزد تراکنشها: کارمزد تراکنشها معمولاً بالاتر است.
- امنیت و حریمخصوصی: امنیت کافی را ارائه میدهد، اما فاقد ویژگیهای پیشرفتهتر مانند حریمخصوصی بهبود یافته است.
- سازگاری و پذیرش: توسط تمام کیفپولها و صرافیها پشتیبانی میشود.
آدرسهای لگسی بهعنوان اولین آدرس بیت کوین، هنوز هم توسط بسیاری از کاربران و سرویسها استفاده میشوند. این آدرسها به دلیل سادگی و سازگاری گسترده، گزینهای مناسب برای کاربران تازهکار و کسانی هستند که از کیفپولها و سرویسهای قدیمی استفاده میکنند. با این حال، کارمزد بالاتر و عدم پشتیبانی از ویژگیهای جدید، ممکن است باعث شود که برخی کاربران به سمت آدرسهای جدیدتر مانند سگویت و تپروت گرایش پیدا کنند.در نهایت، انتخاب نوع آدرس بستگی به نیازها و اولویتهای هر کاربر دارد. آگاهی از تفاوتها و مزایای هر نوع آدرس، میتواند به کاربران کمک کند تا بهترین گزینه را برای خود انتخاب کنند.
آشنایی با تعریف و کاربرد آدرسهای سگویت (SegWit) بیتکوین
آدرسهای سگویت (Segregated Witness یا SegWit) یکی از مهمترین بهروزرسانیهای شبکه بیتکوین هستند که در آگوست ۲۰۱۷ فعال شدند. این بهروزرسانی با هدف حل مشکل انعطافپذیری تراکنشها و کاهش اندازه تراکنشها معرفی شد، که منجر به کاهش کارمزدها و افزایش ظرفیت شبکه شد. آدرسهای سگویت با پیشوند bc1 شروع میشوند و از استاندارد Pay-to-Witness-PubKey-Hash (P2WPKH) یا Pay-to-Witness-Script-Hash (P2WSH) استفاده میکنند. در ادامه به بررسی کامل دومین آدرس بیت کوین، ساختار، مزایا، معایب، و نحوه استفاده از آنها میپردازیم.
معرفی آدرسهای سگویت
- تاریخچه: سگویت (SegWit) در سال ۲۰۱۷ بهعنوان یک بهروزرسانی نرمافزاری برای شبکه بیت کوین معرفی شد. این بهروزرسانی مشکل انعطافپذیری تراکنشها (Transaction Malleability) را حل کرد و امکان کاهش اندازه تراکنشها را فراهم آورد.
- کاربرد: آدرسهای سگویت برای دریافت و ارسال بیتکوین استفاده میشوند. این آدرسها از استانداردهای P2WPKH (برای تراکنشهای ساده) و P2WSH (برای تراکنشهای پیچیده مانند چندامضایی) استفاده میکنند.
آشنایی با ساختار آدرسهای سگویت
- فرمت: این آدرس بیت کوین از فرمت Bech32 استفاده میکنند. این فرمت کارآمدتر و مقاومتر در برابر خطاهای تایپی است و از حروف کوچک و بزرگ حساس نیست.
- پیشوند: آدرسهای سگویت با پیشوند bc1 شروع میشوند. این پیشوند نشاندهندهی آدرسهای سگویت است.
- طول آدرس: آدرسهای سگویت معمولاً طولانیتر از آدرسهای لگسی (Legacy) هستند و بین ۳۹ تا ۵۹ کاراکتر دارند.
یک نمونه آدرس سگویت به صورت زیر است:
bc1qar0srrr7xfkvy5l643lydnw9re59gtzzwf5mdq
اهداف آدرس سگویت
- حل مشکل انعطافپذیری تراکنشها: سگویت با جداسازی دادههای امضا (Witness Data) از دادههای تراکنش، مشکل انعطافپذیری را برطرف کرد.
- افزایش ظرفیت بلاکها: با کاهش حجم تراکنشها، امکان قرار دادن تراکنشهای بیشتری در هر بلاک فراهم شد.
- کاهش هزینههای تراکنش: با افزایش ظرفیت بلاکها، هزینههای تراکنش کاهش یافت.
- پشتیبانی از نوآوریهای آینده: سگویت پایهای برای بهروزرسانیهای بعدی مانند تپروت فراهم کرد.
مزایای آدرسهای سگویت
- کاهش کارمزد تراکنشها: تراکنشهای سگویت به دلیل کوچکتر بودن اندازه دادهها، کارمزد کمتری نسبت به تراکنشهای لگسی دارند.
- افزایش امنیت: در بهروزرسانی دوم آدری بیت کوین مشکل انعطافپذیری تراکنشها را حل کرد و امنیت شبکه را افزایش داد.
- پشتیبانی از ویژگیهای جدید: آدرسهای سگویت از ویژگیهای پیشرفتهتر مانند تپروت (Taproot) پشتیبانی میکنند.
- بهبود کارایی شبکه: با کاهش اندازه تراکنشها، شبکه بیتکوین قادر به پردازش تراکنشهای بیشتری در هر بلوک است.
معایب آدرسهای سگویت
- سازگاری محدود: در ابتدا، همه کیفپولها و صرافیها از آدرسهای سگویت پشتیبانی نمیکردند، اما امروزه این مشکل تا حد زیادی برطرف شده است.
- پیچیدگی فنی: استفاده از آدرسهای سگویت ممکن است برای کاربران عادی کمی پیچیده به نظر برسد، اما اکثر کیفپولها این فرآیند را ساده کردهاند.
نحوه ایجاد آدرس سگویت
برای ایجاد آدرس سگویت، مراحل زیر را دنبال کنید:
· انتخاب کیفپول مناسب
مطمئن شوید که کیفپول شما از آدرسهای سگویت پشتیبانی میکند. برخی از کیفپولهای معروف که از سگویت پشتیبانی میکنند عبارتند از:
- Electrum
- BlueWallet
- Ledger Live
- Trezor Suite
· ایجاد کیفپول جدید
اگر از کیفپولهای نرمافزاری استفاده میکنید، برای دسترسی به آدری بیت کوین باید کیفپول را نصب کرده و یک کیفپول جدید ایجاد کنید.
عبارت بازیابی (Recovery Phrase) را یادداشت و در مکانی امن نگهداری کنید.
· فعالسازی آدرسهای سگویت
در برخی کیفپولها مانند Electrum پس از ایجاد کیفپول، از شما پرسیده میشود که چه نوع آدرسی میخواهید ایجاد کنید.
گزینه Native SegWit (bech32) را انتخاب کنید.
· ایجاد آدرس جدید
به بخش Receive (دریافت) در کیفپول خود بروید.
یک آدرس جدید ایجاد کنید. این آدرس باید با bc1 شروع شود.
چگونه از آدرس سگویت استفاده کنیم؟
برای ارسال یا دریافت رمز ارز از این آدرس بیت کوین باید مراحل زیر را انجام دهید:
· دریافت بیتکوین
- آدرس سگویت خود را کپی کنید یا کد QR آن را اسکن کنید.
- این آدرس را برای شخص یا سرویسی که قصد ارسال بیتکوین به شما را دارد، ارسال کنید.
- پس از ارسال، تراکنش در شبکه بیتکوین ثبت میشود و میتوانید وضعیت آن را در کیفپول خود بررسی کنید.
· ارسال بیتکوین
- آدرس سگویت گیرنده را دریافت کنید.
- در کیفپول خود، به بخش Send (ارسال) بروید.
- آدرس گیرنده و مقدار بیت کوین را وارد کنید.
- تراکنش را تأیید و ارسال کنید.
آشنایی با ویژگیهای کلیدی آدرسهای سگویت
در این مرحله ویژگیهای کلیدی دومین آدرس بیت کوین را بررسی میکنیم:
- کارمزد تراکنشها: کارمزد تراکنشها بهطور قابل توجهی کمتر است.
- امنیت و حریمخصوصی: امنیت را افزایش داده و مشکل انعطافپذیری تراکنشها را حل کرده است.
- سازگاری و پذیرش: امروزه توسط اکثر کیفپولها و صرافیها پشتیبانی میشود.
آدرسهای سگویت یکی از مهمترین پیشرفتهای شبکه بیتکوین هستند که با کاهش کارمزد تراکنشها، افزایش امنیت، و بهبود کارایی شبکه، تجربه بهتری را برای کاربران فراهم میکنند. با استفاده از کیفپولهای مناسب، میتوانید به راحتی آدرسهای سگویت ایجاد کرده و از آنها برای دریافت و ارسال بیتکوین استفاده کنید. همیشه مطمئن شوید که گیرنده نیز از این استاندارد پشتیبانی میکند تا از بروز مشکلات جلوگیری کنید.

آشنایی با مفهوم، کاربرد و نحوه ایجاد آدرسهای تپروت (Taproot)
آدرسهای تپروت (Taproot) یکی از جدیدترین و پیشرفتهترین آدرس بیت کوین هستند که در نوامبر ۲۰۲۱ به عنوان بخشی از بهروزرسانی تپروت معرفی شدند. این بهروزرسانی با هدف بهبود حریمخصوصی، کارایی، و انعطافپذیری تراکنشهای بیت کوین انجام شد. در این راهنمای جامع، به بررسی کامل آدرسهای تپروت بیتکوین، ساختار، مزایا، معایب، و نحوه استفاده از آنها میپردازیم.
معرفی آدرسهای تپروت
· تاریخچه: بهروزرسانی تپروت در نوامبر ۲۰۲۱ فعال شد و به عنوان یکی از مهمترین بهروزرسانیهای بیت کوین پس از سگویت (SegWit) در نظر گرفته میشود. این بهروزرسانی شامل چندین پیشرفت فنی از جمله امضاهای اسنیف (Schnorr signatures) و اسکریپتهای پیچیدهتر است.
· کاربرد: آدرسهای تپروت برای دریافت و ارسال بیت کوین استفاده میشوند. این آدرسها از استاندارد Pay-to-Taproot (P2TR) استفاده میکنند و با پیشوند bc1 شروع میشوند.
ساختار آدرسهای تپروت
- فرمت: آدرسهای تپروت از فرمت Bech32m استفاده میکنند که نسخه بهبودیافتهای از فرمت Bech32 است. این فرمت کارآمدتر و مقاومتر در برابر خطاهای تایپی است.
طول آدرس: آدرسهای تپروت معمولاً طولانیتر از آدرسهای سگویت هستند و با bc1 شروع میشوند
اهداف تپ روت
- افزایش حریم خصوصی: تپروت تراکنشهای پیچیده (مانند تراکنشهای چندامضایی یا قراردادهای هوشمند) را شبیه به تراکنشهای ساده نشان میدهد، که تشخیص نوع تراکنش را برای ناظران خارجی دشوار میکند.
- بهبود کارایی: با استفاده از الگوریتمهای جدید مانند امضای اسنور (Schnorr Signatures) حجم تراکنشها کاهش یافته و سرعت پردازش افزایش مییابد.
- کاهش هزینهها: تراکنشهای پیچیده با حجم کمتری انجام میشوند، که منجر به کاهش هزینهها میشود.
- پشتیبانی از قراردادهای هوشمند پیشرفته: تپروت امکان اجرای قراردادهای هوشمند پیچیدهتر و کارآمدتر را فراهم میکند.
ارزیابی مزایای آدرس تپ روت بیتکوین
- بهبود حریمخصوصی: تپروت تراکنشهای پیچیده را شبیه به تراکنشهای ساده نشان میدهد که حریمخصوصی کاربران را افزایش میدهد.
- کاهش کارمزد: استفاده از امضاهای اسنیف و بهینهسازیهای دیگر، کارمزد تراکنشها را کاهش میدهد.
- انعطافپذیری بیشتر: تپروت امکان استفاده از اسکریپتهای پیچیده و امضاهای چندگانه را فراهم میکند که انعطافپذیری تراکنشها را افزایش میدهد.
نگاهی به معایب ادرسهای تپروت
- سازگاری محدود: به دلیل جدید بودن این نوع از آدرس بیت کوین، همه کیفپولها و صرافیها از آدرسهای تپروت پشتیبانی نمیکنند.
- پیچیدگی فنی: استفاده از ویژگیهای پیشرفته تپروت ممکن است برای کاربران عادی پیچیده باشد.
نحوه ایجاد آدرس تپروت (Taproot) در بیتکوین
مراحل ایجاد آدرس تپروت را به صورت گام به گام توضیح میدهیم.
· انتخاب کیفپول مناسب
برای ایجاد آدرس تپروت، ابتدا باید یک کیفپول انتخاب کنید که از این استاندارد پشتیبانی کند. برخی از کیفپولهای معروف که از تپروت پشتیبانی میکنند عبارتند از:
کیفپولهای نرمافزاری
- Electrum (نسخه ۴.۲ به بعد)
- BlueWallet
- Sparrow Wallet
- Wasabi Wallet
کیفپولهای سختافزاری
- Ledgerبا استفاده از نرمافزار Ledger Live
- Trezor با استفاده از نرمافزار Trezor Suite
· نصب و راهاندازی کیفپول
اگر از کیفپولهای نرمافزاری استفاده میکنید، برای استفاده از سومین نسل آدرس بیت کوین مراحل زیر را دنبال کنید:
دانلود و نصب کیفپول
- به وبسایت رسمی کیفپول مورد نظر مراجعه کنید.
- نسخه مناسب برای سیستمعامل خود (ویندوز، مک، لینوکس، یا موبایل) را دانلود و نصب کنید.
ایجاد کیفپول جدید
- پس از نصب، کیفپول را باز کنید و گزینه Create a new wallet (ایجاد کیفپول جدید) را انتخاب کنید.
- یک نام برای کیفپول خود انتخاب کنید.
- عبارت بازیابی (Recovery Phrase) را یادداشت و در مکانی امن نگهداری کنید. این عبارت برای بازیابی کیفپول در صورت از دستدادن دسترسی ضروری است.
فعالسازی آدرسهای تپروت
پس از ایجاد کیفپول، باید مطمئن شوید که آدرسهای تپروت فعال هستند. مراحل زیر را دنبال کنید:
· انتخاب نوع آدرس
در برخی کیفپولها مانند Electrum پس از ایجاد کیفپول، از شما پرسیده میشود که چه نوع آدرسی میخواهید ایجاد کنید.
گزینه Native SegWit (bech32) یا Taproot (P2TR) را انتخاب کنید.
· بررسی تنظیمات
اگر کیفپول شما بهطور پیشفرض از تپروت پشتیبانی میکند، نیازی به تغییر تنظیمات نیست.
در غیر این صورت، به بخش Settings یا Preferences کیفپول مراجعه کنید و گزینه Taproot یا P2TR را فعال کنید.
ایجاد آدرس تپروت
پس از فعالسازی تپروت، میتوانید یک آدرس جدید ایجاد کنید. مراحل زیر را دنبال کنید:
· رفتن به بخش دریافت (Receive)
در کیفپول خود، به بخش Receive (دریافت) بروید.
کیفپول بهطور خودکار یک آدرس جدید ایجاد میکند.
· تأیید پیشوند آدرس
آدرس ایجادشده باید با bc1p شروع شود. این پیشوند نشاندهندهی آدرس تپروت است.
نحوه استفاده از آدرسهای تپروت (Taproot) در بیتکوین
آدرسهای تپروت (Taproot) پیشرفتهترین آدرس بیت کوین هستند که با پیشوند bc1p شروع میشوند و از استاندارد Pay-to-Taproot (P2TR) استفاده میکنند. استفاده از آدرسهای تپروت برای دریافت و ارسال بیت کوین بسیار ساده است، اما نیازمند کیفپولهایی است که از این استاندارد پشتیبانی میکنند. در ادامه نحوه استفاده از آدرسهای تپروت را توضیح میدهیم.
· دریافت بیتکوین با آدرس تپروت
برای دریافت بیت کوین با استفاده از آدرس تپروت، مراحل زیر را دنبال کنید:
ایجاد آدرس تپروت
- ابتدا مطمئن شوید که کیفپول شما از آدرسهای تپروت پشتیبانی میکند (به راهنمای ایجاد آدرس تپروت مراجعه کنید).
- به بخش Receive (دریافت) در کیفپول خود بروید.
- یک آدرس جدید ایجاد کنید. این آدرس باید با bc1p شروع شود.
اشتراکگذاری آدرس
- آدرس بیت کوین ایجادشده را کپی کنید یا کد QR آن را اسکن کنید.
- این آدرس را برای شخص یا سرویسی که قصد ارسال بیت کوین به شما را دارد، ارسال کنید.
تأیید تراکنش
- پس از ارسال بیت کوین، تراکنش در شبکه بیت کوین ثبت میشود.
- میتوانید وضعیت تراکنش را در بخشTransactions (تراکنشها) کیفپول خود بررسی کنید.
· ارسال بیتکوین با آدرس تپروت
برای ارسال بیتکوین به یک آدرس تپروت، مراحل زیر را دنبال کنید:
دریافت آدرس تپروت گیرنده
- آدرس تپروت گیرنده را دریافت کنید. این آدرس باید با bc1p شروع شود.
- مطمئن شوید که آدرس را به درستی کپی کردهاید یا کد QR آن را اسکن کردهاید.
ورود به بخش ارسال (Send)
- در کیفپول خود، به بخش Send (ارسال) بروید.
- آدرس تپروت گیرنده را در فیلد مربوطه وارد کنید.
وارد کردن مقدار بیت کوین
- مقدار بیت کوینی که قصد ارسال آن را دارید، وارد کنید.
- برخی کیفپولها امکان انتخاب کارمزد تراکنش را نیز فراهم میکنند. کارمزد پایینتر ممکن است زمان تأیید تراکنش را افزایش دهد.
تأیید و ارسال تراکنش
- جزئیات تراکنش را بررسی کنید (از جمله آدرس گیرنده و مقدار بیت کوین).
- تراکنش را تأیید و ارسال کنید.
پیگیری تراکنش
- پس از ارسال، میتوانید وضعیت تراکنش را در بخش Transactions (تراکنشها) کیفپول خود یا با استفاده از یک اکسپلورر بلاکچین پیگیری کنید.
مقایسه آدرسهای لگسی، سگویت، و تپروت
در شبکه بیتکوین، آدرسهای مختلفی وجود دارند که هر کدام ویژگیها و کاربردهای خاص خود را دارند. در اینجا به مقایسه سه نوع رایج از آدرس بیت کوین میپردازیم: آدرسهای P2PKH (شروع با 1، معروف به آدرسهای گلسی)، P2SH (شروع با 3، معروف به آدرسهای سگویت) و Bech32 (شروع با bc1، معروف به آدرسهای تپروت یا نیتیو سگویت).
اهداف
- گلسی: هدف اصلی این پروتکل از بین بردن واسطهها و ایجاد یک سیستم غیرمتمرکز و امن بود.
- سگویت (Segregated Witness): این بهروزرسانی مشکل انعطافپذیری تراکنشها (Transaction Malleability) را حل کرد و فضای بیشتری برای تراکنشها در هر بلاک ایجاد نمود.
- تپروت: این بهروزرسانی حریم خصوصی و کارایی تراکنشهای پیچیده مانند تراکنشهای چندامضایی (Multi-Signature) و قراردادهای هوشمند را بهبود بخشید.
کارمزد تراکنشها
- لگسی: به دلیل ساختار قدیمیتر، کارمزد تراکنشها معمولاً بالاتر است.
- سگویت: با کاهش اندازه تراکنشها، کارمزدها بهطور قابل توجهی کاهش یافتهاند.
- تپروت: با استفاده از امضاهای اسنیف و بهینهسازیهای دیگر، کارمزد تراکنشها حتی کمتر از سگویت است.

امنیت و حریمخصوصی
- لگسی: امنیت کافی را ارائه میدهد، اما فاقد ویژگیهای پیشرفتهتر مانند حریمخصوصی بهبودیافته است.
- سگویت: امنیت را افزایش داده و مشکل انعطافپذیری تراکنشها را حل کرده است.
- تپروت: با بهبود حریمخصوصی و استفاده از امضاهای اسنیف، امنیت و حریمخصوصی را بهطور قابل توجهی افزایش داده است.
سازگاری و پذیرش
- لگسی: به دلیل قدمت، توسط تمام کیفپولها و صرافیها پشتیبانی میشود.
- سگویت: امروزه توسط اکثر کیفپولها و صرافیها پشتیبانی میشود.
- تپروت: به دلیل جدید بودن، هنوز توسط همه کیفپولها و صرافیها پشتیبانی نمیشود، اما به تدریج در حال گسترش است.
سخن پایانی
آدرس بیت کوین در طول سالها تحولات زیادی را پشت سر گذاشته است. به دلیل تنوع آدرسهای این رمز ارز، هر کدام از آنها مزایا و معایب خاصی دارند. آدرسهای لگسی به دلیل سادگی و سازگاری گسترده، هنوز هم مورد استفاده قرار میگیرند، اما کارمزد بالاتر و عدم پشتیبانی از ویژگیهای جدید، محدودیتهایی را ایجاد میکنند. آدرسهای سگویت با کاهش کارمزد و افزایش امنیت، گزینهای محبوب برای بسیاری از کاربران هستند. در نهایت، آدرسهای تپروت با بهبود حریمخصوصی، کاهش کارمزد، و افزایش انعطافپذیری، آینده روشنی را برای تراکنشهای بیت کوین رقم میزنند.
با توجه به پیشرفتهای فناوری و نیازهای کاربران، احتمالاً شاهد ظهور انواع جدیدی از آدرسها و استانداردها در آینده خواهیم بود. در هر حال، انتخاب نوع آدرس بستگی به نیازها و اولویتهای هر کاربر دارد و آگاهی از تفاوتها و مزایای هر نوع آدرس، میتواند به کاربران کمک کند تا بهترین گزینه را برای خود انتخاب کنند.
سوالات متداول
1. آدرسهای سگویت (SegWit) چه مزایایی نسبت به آدرسهای قدیمی بیتکوین دارند؟
کاهش هزینههای تراکنش: آدرسهای سگویت با افزایش ظرفیت بلاکها، امکان قرار دادن تراکنشهای بیشتری در هر بلاک را فراهم میکنند که منجر به کاهش هزینههای تراکنش میشود.
حل مشکل انعطافپذیری تراکنشها: آدرسهای سگویت مشکل انعطافپذیری تراکنشها (Transaction Malleability) را حل کردند، که این موضوع امنیت شبکه را بهبود بخشید.
پشتیبانی از نوآوریهای آینده: آدرسهای سگویت پایهای برای بهروزرسانیهای بعدی مانند تپروت (Taproot) فراهم کرد و امکان اجرای قراردادهای هوشمند پیچیدهتر را ممکن ساخت.
2. آدرسهای تپروت چگونه حریم خصوصی تراکنشهای بیتکوین را بهبود میبخشند؟
آدرسهای تپروت از الگوریتمهای پیشرفتهتری مانند امضای اسنور (Schnorr Signatures) استفاده میکنند که اجازه میدهند تراکنشهای پیچیده (مانند تراکنشهای چندامضایی یا قراردادهای هوشمند) شبیه به تراکنشهای ساده به نظر برسند. این موضوع تشخیص نوع تراکنش را برای ناظران خارجی دشوار میکند و در نتیجه حریم خصوصی کاربران را افزایش میدهد. علاوه بر این، آدرسهای تپروت اندازه تراکنشها را کاهش داده و هزینههای مربوط به تراکنشهای پیچیده را نیز کم میکند.
3. آدرس بیت کوین چیست و چگونه از آن استفاده میشود؟
آدرس بیت کوین یک رشته از کاراکترها است که بهعنوان نشانی برای دریافت بیت کوینها در تراکنشها استفاده میشود. این آدرسها معمولاً به صورت کدهای QR یا رشتههای متنی طولانی نمایش داده میشوند. هر آدرس بیت کوین به یک کلید خصوصی مربوط میشود که دسترسی به آن بیت کوین را امکانپذیر میسازد. این آدرسهای بیت کوین از ویژگیهایی مانند امنیت و دسترسی آسان برای انجام تراکنشها برخوردار هستند.